Termomodernizacja

Połowa Polaków mieszka w domach jednorodzinnych, z których trzy czwarte jest źle ocieplonych i niedogrzanych. Podobny procent tych budynków jest ogrzewanych kotłem lub piecem węglowym, zanieczyszczających najbliższe otoczenie pyłami oraz substancjami rakotwórczymi. Takie dane wynikają z raportu „Strategia modernizacji budynków: Mapa Drogowa 2050”. 

Termomodernizacja, przy wsparciu dopłatami, przyniosłaby więc nie tylko wymierne korzyści finansowe dla właścicieli tych budynków, w postaci zmniejszonych rachunków za ogrzewanie, ale także poprawiła komfort cieplny osób zamieszkujących podobne domy oraz chroniłaby środowisko naturalne przed zanieczyszczeniami i niską emisją.

W budownictwie można osiągnąć największą oszczędność energii, przekraczającą 90 proc., zarówno w nowych domach, jak i w budynkach istniejących, poddawanych rewitalizacji i prawidłowej termomodernizacji.

Według Ustawy z 21 listopada 2008 r. o wspieraniu termomodernizacji i remontów, do przedsięwzięć termomodernizacyjnych zaliczamy następujące działania:

  • Obniżenie energochłonności budynku – obłożenie ścian zewnętrznych warstwą izolacji termicznej, wymianę okien, instalację rekuperatora dla odzysku ciepła ze zużytego powietrza wentylacyjnego.
  • Zmniejszenie straty energii pierwotnej – wymiana przestarzałego kotła na nowoczesny, wysokosprawna kogeneracja, zastosowanie rur preizolowanych w lokalnej sieci ciepłowniczej.
  • Zamiana ogrzewania indywidualnego na sieciowe.
  • Zastosowanie OZE do ogrzewania budynku i podgrzewania c.w.u., np. poprzez montaż kolektorów słonecznych lub pompy ciepła.